Artestieke instelling
Voor starters is Budapest een stad om niet gauw te vergeten, vol met nachten om niet te herinneren. Zo heb ik een jaar geleden ook op handen en voeten mijzelf een weg door de straten gebaand. Om dit toch wat anders aan te pakken besloot ik dit maal rechtop lopend op pad te gaan. Ik ging cultuur snuiven! Met deze artistieke instelling droegen mijn benen mij 2 uur lang naar de allermooiste kerk van Budapest. En wat denk je…. Moest ik opeens betalen om binnen te komen. Dit is niet wat God gewild had.
Een abstract avontuur
Gelukkig beschijnt de zon meerdere straten en stegen die ik fanatiek afstruin. Ik als echte sight-seeing-slenteraar. En met mijn ietwat kinderlijke gedachtegang is dit een bijzonder abstract avontuur. Want alles is enorm in Budapest, maar dan ook echt ALLES. Daarmee kan je de illusie creëren dat alle gebouwen van normale grootte zijn en de mensen simpelweg van Madurodam formaat, wat je het gevoel geeft van een goudvis in de Grote Oceaan.
De semi-ongemakkelijke route
Inmiddels heb ik de smaak van hostels te pakken. Ditmaal verbleef ik bij een Vietnamees stel, in de tussenkamer van hun appartement. Wat er op neer kwam dat zij 100 keer per dag door de hostelkamer heen en weer moesten lopen. Deze semi-ongemakkelijk route voor hen kwam bij mij vooral over als ironische aandoenlijkheid. Daarnaast bracht het hostel mij ook twee Portugese vrienden. En als de drie musketiers gingen we op avontuur, naar de berg van Budapest.
De beste bar van Budapest
Zoals Krakau de cafévriend heeft die trots over de stad op afval vertelde, heeft Budapest de cafévriend die trots vertelt dat hij een werkende bazooka heeft gekocht. En voor degene die Budapest ook graag onveilig willen maken…. weet ik in ieder geval een leuke bar! Szimpla heet het en er hang een Berlijnse sfeer. Een sfeer van chaos, zoveel chaos dat het rust uitstraalt. Hier ben ik wezen drinken met mijn twee compagnons en met twee meiden die ik ontmoet heb in de travelers bar (ook een goede tip als je opzoek bent naar vrienden!).
Het afscheid
De nacht eindigde in een gamehal waar één van de meiden per ongelijk 100 munten kocht, er zijn ergere fouten om te maken :). Maar aan alles komt een eind. Tijdens deze reis heb ik ontdekt dat het voordeel van vrienden maken, ook een zwaarte met zich mee draagt. Bij het afscheid nemen ervaar ik een ontberend gevoel, dat een aangenaam comfort wordt verbroken en ik zal vertrekken naar het onbekende. Toegaan naar de richting van de reis.
Wat een mooi en interessant verhaal weer Tim.
En wat fijn dat je zo makkelijk vrienden maakt.
Wat idd niet alleen maar leuk is als je steeds weer afscheid moet nemen.
Wat een stad idd! Mooi verhaal weer Tim! Geniet van alles wat je reis brengt.
Deze mensen zien er een stuk chiller uit dan de meth hangjongeren van je vorige artikel. Stel dat je alle leuke vrienden die je onderweg maakt, zou kunnen sparen alsof het souvenirs zijn, je weet wel, als sleutelhanger ofzo. Nou ja, gelukkig zijn herinneringen kostbaarder dan souvenirs.
“Toegaan naar de richting van de reis”. Hoor ik daar een songtekst?