In het hart
Zoals ik een plekje in het hart van Sofia heb gevonden, heeft Sofia een plekje in mIjn hart gevonden. De verouderde stadsdelen zijn bedekt met een jeugdige sfeer. Maar niet zo als in Budapest, waar alles groot en mooi moet zijn. Sofia daarentegen voelt eerder intiem. De klassiek communistische architectuur is voor hen slechts een plek om te wonen, maar voor mij een schouwbeeld om de wereld te tonen.
Passie voor zijn stad
Om mijn kennis over deze fijne plaats te vergroten, ben ik op een zogeheten Free Tour gegaan. En jullie verwachten het nooit… maar dit is dus een gratis tour. Wat meer dan perfect aansluit op mijn reisstijl; ik leef als Die Hard Budgetter. En een Free Tour is absoluut aan te raden. Ik voel de pure passie van de gids wanneer hij vertelt over de pracht van zijn stad. Het is een gelijke liefde voor de starre straten, alsook nauwe steegjes die mij uitnodigen om te slenteren.
Met verhalen, gevuld met feitjes, zet ik Sofia in een nieuw daglicht. Zo heb ik geleerd dat het Sofia-Standbeeld een vergissing van de overheid was, omdat Sofia ‘wijsheid van God’ betekent en helemaal niet slaat op de vrouw van het standbeeld, die Sofia heette. De rest van de verhalen zal ik achterwege laten. Die mogen jullie lekker zelf uitzoeken, als jullie de stad gaan bezoeken!
Ouderwetse gezelligheid
Een nieuwe stad, een nieuw hostel. En wat is een hostel zonder hostelvrienden? Dus met een grote groep gingen we op pad. Naar een plek waar ik zelf de vorige nacht per ongeluk op stuitte. En degene die mij kennen, weten dat mijn gevoel voor navigatie niet mijn meest betrouwbare hulpmiddel ter wereld is. Ik had de plek niet opgeslagen in mijn hoofd, het lot van het bier lag in mijn handen en dat gaf mij een beklemmend gevoel.
Geloof het of niet, we hebben het gevonden, wonder boven wonder. Het was een Ierse club waar iedereen samen kwam, of je elkaar nou kende of niet. In tegenstelling tot de pub was de daaropvolgende club een minder groot succes. Het was erg mainstream, niet mijn cup of tea. Dus al snel vertrokken we.
De strijd om de nachtrust
En wat is fijner thuis komen, dan in een hostel. De stilte had de kamer verlaten, toen de 8 bedden met levens waren gevuld. Dit slaat voornamelijk op mijn onderbuurman. Hij rook naar een tabaksfabriek, wat op zich geen probleem is als je je tanden poetst. Hij typte berichten vroeg in de morgen, wat op zich geen probleem is als je het geluid van je telefoon uit zet! En hij snurkte alsof hij stierf, wat op zich geen probleem is als je bij het wakker worden op je zij rolt.
Maar er was wel een probleem. Zijn snurken sloeg over in een strijd om nachtrust. Ik die het bed schud, om hem voor heel even te laten stoppen met snurken. In de hoop dat ik in dit nihile tijdsfragment weg kon dommelen. Ik kan jullie zeggen, het was een lange, veeleisende strijd. Waar beide partijen leden onder het verlies.
It was great to meet you and I wish you only the best for your journey. Also your writing is great 🙂
Volgens mij heb je tot nu toe een heoké mooie boeiende reis.
Leuk.om zo mee op reis te gaan met jou.
Zo krijg ik ook inspiratie om sommige steden zoals Krakau, Kovisc en Sophia te willen gaan bezoeken.
Ik weet nog dat je járen geleden al zo dol was op Sofia. Alsof het liefde op het eerste gezicht was. Mijn Bulgaarse huisgenoot zal blij zijn dat je haar stad zo goed op de kaart hebt gezet.